Τρίτη 26 Μαΐου 2009

Ο Δρόμος του Σαμουράι


Μέσα από τις ομίχλες της Γιαπωνέζικης μα και παγκόσμιας ιστορίας, μέσα από την καταχνιά του ιερού βουνού Φούτζι , με βαριά αρματωσιά και σταθερό ανάλαφρο βήμα ξεπροβάλει ο Σαμουράι!
Υπήρξε το ανώτατο πρότυπο ανθρώπου που έπλασε η Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου και κατάθεσε στο πνεύμα της ανθρωπότητας, όπως οφείλει κάθε λαός να πράττει.
«Μπροστά στους άλλους να στέκεσαι χαμογελαστός-
μπροστά στον εαυτό σου να στέκεσαι αυστηρός—
στην ανάγκη να στέκεσαι γενναίος-
στην καθημερινή ζωή πρόσχαρος-
όταν σε χειροκροτούν να στέκεσαι απαθής-
όταν σε σφυρίζουν ασάλευτος.»
έγραφε ο Σαμουράι Κατσού Καϊσού, δίνοντας το στίγμα των τρομερών αυτών πολεμιστών.

Το χρέος, η τιμή, η σκληρή πειθαρχία σε σώμα και ψυχή, η περιφρόνηση του θανάτου, η αφιλοκέρδεια στάθηκαν οι μεγάλες τους αρετές και δημιούργησαν το Δρόμο του Σπαθιού του Σαμουράι!
Μια ζωή ασκητική, λιτοδίαιτη, ριψοκίνδυνη ήταν κοινή για όλους.
Το μεγάλο χαρακτηριστικό της ήταν η απόφαση θανάτου.
Μεταξύ της ατίμωσης και του θανάτου προτιμούσαν το θάνατο, όπως και μεταξύ αυτού και της υποχώρησης.
Η τέχνη της ξιφασκίας απέκτησε ένα πολύ υψηλό σκοπό.
Δίδαξε στρατηγική, σεβασμό στη ζωή και περιφρόνηση στο θάνατο, το μεγάλο εχθρό και φίλο του ανθρώπου.
Η γενναιότητα, η αξιοπρέπεια, η ευθύνη, η παλικαριά, η αυτοθυσία, έφτασαν
σε δυσθεώρητα ύψη.
Όπου ιστορικά έμπαινε η Αρετή και η Αξιοπρέπεια, η Τιμή πάνω από τη ζωή, η τελευταία μεγαλουργούσε…έτσι κι εδώ.

Το Μπουσίντο, ο κώδικας τιμής και αξιών τους, ήταν απαραβίαστος.
1.Πάνω από όλα η τιμή και το χρέος.
2.Υπακοή τυφλή στον Αυτοκράτορα.
3. Τόλμη, περιφρόνηση στο θάνατο΄να΄σαι έτοιμος κάθε στιγμή να πεθάνεις.
4.Πειθαρχία ανήλεη στη ψυχή και το σώμα.
5. Ευγένεια, γλυκιά συμπεριφορά στους φίλους ,εκδίκηση σκληρή στους εχθρούς.
6. Καμία οπισθοχώρηση ,έτοιμος κάθε στιγμή να πεθάνεις.
7.Γενναιοδωρία,η οικονομία είναι μια μορφή ανανδρίας.

Ο Αυτοκράτορας ή ο Αρχηγός αντιπροσώπευε το ανώτερο ιδανικό και το Γενικό Καλό στο οποίο ήταν αφιερωμένος.

Η Ιαπωνική λέξη που τους χαρακτήριζε ήταν Φουντόσιν, που σήμαινε ότι παράμεναν ασάλευτοι στο πόνο και επιδείκνυαν πειθαρχία στη χαρά.

Δεν τον ενδιέφερε τόσο η νίκη ή η ήττα, έστω κι αν
στις πιο πολλές φορές αυτό ισοδυναμούσε με ζωή ή θάνατο, αλλά η έκφραση της ουσίας της στρατηγικής, του Μπουσίντο, της Αρετής, της Τιμής.
Το μυστικό της ξιφασκίας ήταν η απελευθέρωση από το φόβο του θανάτου,γι΄αυτό και η ζωή του ερωτοτροπούσε διαρκώς μαζί του.

Η νίκη μέσω απάτης ή τεχνάσματος ήταν απαράδεχτη.
Σκοπός ήταν η νίκη μέσα από την ορθή ανάπτυξη της στρατηγικής.
Η επιτυχία σε ένα εγχείρημα δεν ήταν αυτοσκοπός αλλά η επιτυχία μέσα από την ορθή προσπάθεια, ο τρόπος προς αυτή ήταν που μετρούσε πιο πολύ.

Οι υψηλές τεχνικές που αναπτύχθηκαν απαιτούσαν εγρήγορση και πειθαρχία πνεύματος και σώματος.
Η μεγάλη αυτοσυγκέντρωση ήταν προϋπόθεση απαραίτητη.

Το σπαθί του Σαμουράι ήταν η ψυχή του.
Ήταν η έκφραση του πνεύματός του στη γη.
Το διατηρούσε πάντα κοφτερό και το άγγιζε με σεβασμό.
Φορούσε κάτω από τη βαριά αρματωσιά ένα μεταξωτό ελαφρύ πουκάμισο.
Πίσω από την αυστηρή όψη, κρυβόταν μια τρυφερή καρδιά.
«Τα χιόνια έλειωσαν, φεύγω για το πόλεμο, μπορεί να μη γυρίσω.
Αλλά εσύ δαμασκηνιά, μη ξεχάσεις ν΄ ανθίσεις και φέτος.», έγραφε σ΄ ένα χάι κου.
Κοκορό θα πει καρδιά.
Σακουρά θα πει άνθος κερασιάς.

Χίλιες και άλλες δέκα χιλιάδες μέρες άσκησης περίμεναν τον Σαμουράι.
Σκοπός η ανακάλυψη του Ταό της τέχνης της ξιφομαχίας.
Μέσα από τη συνεχή άσκηση η λησμοσύνη του μικρού εαυτού.
Με το σπαθί του αναζητούσε το φως.

Στο βιβλίο «Χα Γκαγκούρε» ή «Κρυμένα φύλλα» γραμμένο το δέκατο έβδομο αιώνα από τον Τσουνετσόρι και μερικούς άλλους σαμουράι διαβάζουμε:

«Τι άλλο θα έπρεπε να κάνει ο πολεμιστής από το να παραμένει πιστός στο Δρόμο του πολεμιστή;
Λίγοι είναι αυτοί που μπορούν να απαντήσουν αμέσως στην ερώτηση: «Ποιος είναι ο Δρόμος του πολεμιστή;».
Αυτό συμβαίνει επειδή δεν γνωρίζουν μέσα στην καρδιά τους.
Λέγοντας τον Δρόμο του Πολεμιστή εννοούμε το θάνατο.
Ο Δρόμος του Πολεμιστή είναι ο θάνατος.
Αυτό σημαίνει να διαλέγουμε το θάνατο όποτε μας προσφέρεται η εκλογή μεταξύ ζωής και θανάτου.
Δε σημαίνει τίποτα παραπάνω από αυτό.
Σημαίνει πάντα να βλέπουμε τα πράγματα ως το τέλος τους με αποφασιστικότητα.
Το να πιστεύει κανείς ότι «θάνατος δίχως να πετύχουμε το στόχο μας είναι άσκοπος», είναι τρελή άποψη. Δεν υπάρχει ντροπή σε αυτόν το θάνατο. Είναι το πιο σημαντικό πράγμα επάνω στο Δρόμο του πολεμιστή.
Αν διατηρείτε το πνεύμα σας σωστό πρωί και βράδυ, συνηθισμένο στην ιδέα του θανάτου και αποφασισμένο για τον θάνατο και θεωρείτε τον εαυτό σας νεκρό σώμα, θα γίνετε ένα με το Δρόμο του πολεμιστή, θα ζήσετε χωρίς να υπάρχει περίπτωση να σφάλλετε και θα εκτελείτε πάντα σωστά τα καθήκοντά σας.
Όσοι τηρούν πιστά τους Τέσσερις όρκους και υψώνουν τη σκέψη τους πάνω από την προσωπική ιδιοτέλεια, πραγματώνουν μια σοφία που είναι ανεξάρτητη από τη σκέψη.
Γι’ αυτό όποτε πρόκειται να επιχειρήσετε κάτι, πριν αρχίσετε, προσηλώστε τη θέλησή σας στους Τέσσερις Όρκους και απαλλαχθείτε από την ιδιοτέλεια. Τότε αποκλείεται να αποτύχετε.
Οι Τέσσερις Όρκοι :
Ποτέ μην είστε καθυστερημένοι στο Δρόμο του πολεμιστή.
Να είστε χρήσιμοι στον Άρχοντα.
Δείχνετε σεβασμό στους γονείς σας.
Ξεπεράστε τη χαρά και τη θλίψη. Να υπάρχετε για το καλό του ανθρώπου».

Φούτζι θα πει χρέος.

6 σχόλια:

EL.ZIN είπε...

H agakure:
...από τον δρόμο του Σαμουράι
Το πρόβλημα αρχίζει όταν το Ένα γίνεται Δύο.
Τα ζητήματα μεγάλης σημασίας πρέπει να αντιμετωπίζονται ελαφρά.
Τα ζητήματα μικρής σημασίας πρέπει να αντιμετωπίζονται σοβαρά.
Η αμέλεια είναι κακό πράγμα.
Όλοι θέλουμε να ζήσουμε και σε μεγάλο βαθμό προσαρμόζουμε
την λογική μας σε αυτό που μας αρέσει.
Αλλά το να συνεχίσουμε να ζούμε χωρίς
να έχουμε πετύχει το σκοπό μας είναι μεγάλη δειλία..
Οι άνθρωποι νομίζουν ότι μπορούν να ξεκαθαρίσουν περίπλοκα ζητήματα
αν σκεφτούν σε βάθος, αλλά χρησιμοποιούν παράλογες σκέψεις και δεν καταλήγουν σε καλό
γιατί σκέφτονται με επίκεντρο το προσωπικό συμφέρον.Στην εξάσκηση της ιατρικής υπάρχει διαφοροποίηση στην θεραπεία,
ανάλογα με το Γιν και Γινγκ των αντρών και γυναικών.
Υπάρχει επίσης διαφορά στο σφυγμό.
Τα τελευταία χρόνια ‘όμως ο σφυγμός των αντρών έχει γίνει ίδιος με των γυναικών.
Έχοντας παρατηρήσει αυτό εφάρμοσα γυναικεία θεραπεία
στην αντιμετώπιση ασθένειας ματιού σε άντρες και ήταν αποτελεσματική.
Έτσι ήξερα πως το πνεύμα των αντρών είχε εξασθενήσει
και το τέλος του κόσμου είχε έρθει.

Δεν είναι καλό να επαναπαύεται κανείς στις απόψεις του.
Είναι λάθος το να αποκτάς κατανόηση ύστερα από μια προσπάθεια
και μετά να σταματάς εκεί.
Θα πρέπει κανείς να ψάχνει σε όλη του την ζωή πώς να ακολουθήσει τον Δρόμο
καλύτερα,να μελετά να εξασκείται να δουλεύει.
Σε αυτό βρίσκεται ο Δρόμος.
Υπάρχει κάτι που μπορούμε να μάθουμε από τις καταιγίδες.
Η κατανόηση αυτού εκτείνεται σε όλα τα πράγματα.
Ένας πολεμιστής δεν θα πρέπει να πει κάτι λιγόψυχο ούτε τυχαία.
Θα πρέπει να είναι αποφασισμένος γι’αυτό εκ των προτέρων.
Ακόμη και στα πιο ασήμαντα ζητήματα μπορούν να φανούν τα βάθη της καρδιάς.
Άψογος είναι κάποιος που αποσύρεται από τα ζητήματα,
αλλά αυτό πρέπει να γίνει με δύναμη.
Σίγουρα δεν υπάρχει τίποτα άλλο πέρα από τον μοναδικό σκοπό της στιγμής.
Όλη η ζωή είναι διαδοχή στιγμών.
Αν κάποιος καταλαβαίνει απόλυτα την παρούσα στιγμή,δεν θα υπάρχει
τίποτα άλλο να ακολουθήσει.
Όλοι αφήνουν την στιγμή να κυλήσει και μετά την ψάχνουν κάπου αλλού.
Κανένας δεν φαίνεται νάχει προσέξει το γεγονός.

Λέγεται ότι αυτό που ονομάζεται ‘Το πνεύμα μιας εποχής ’είναι κάτι που δεν μπορεί να επιστρέψει.
Το ότι αυτό το πνεύμα διαλύεται σταδιακά οφείλεται ότι ο κόσμος φτάνει σε ένα τέλος.
Μόνο η κατάληξη των πραγμάτων είναι σημαντική.
Έτσι πρέπει να είναι η ζωή του ανθρώπου.
Σε όλες τις συναλλαγές με ανθρώπους είναι σημαντικό να δίνει κανείς
μια φρέσκια εντύπωση.
Θα πρέπει πάντα να δίνει την εντύπωση ότι κάνει κάτι σημαντικό.
Λέγεται ότι αυτό είναι εύκολο με κάποια κατανόηση.
Άσχετο με το αν είναι από υψηλή ή χαμηλή τάξη, φτωχοί ή πλούσιοι,
νέοι ή γέροι, φωτισμένοι και αφώτιστοι, όλοι οι άνθρωποι μοιάζουν
στο ότι κάποια μέρα θα πεθάνουν.
Δεν είναι ότι δεν το ξέρουμε, αλλά στο ότι καταφεύγουμε
σε εντελώς ανεπαρκείς μεθόδους μέσα στην απελπισία μας.
Επίσης πιστεύουμε ότι οι άλλοι θα πεθάνουν πριν από μας.
Δεν είναι ρηχή σκέψη αυτή;
Είναι άχρηστο και ένα αστείο σ’ένα όνειρο. Δεν έχει νόημα να σκεφτόμαστε έτσι
και να είμαστε αμελείς.

Είναι καλή οπτική γωνία να βλέπεις τον κόσμο, σαν ένα Όνειρο.
Όταν βλέπεις εφιάλτη ξυπνάς και λες στον εαυτό σου ότι είναι απλώς ένα όνειρο.
Λένε ότι ο κόσμος στον οποίο ζούμε δεν διαφέρει καθόλου από αυτό.
Δεν μπορεί να πετύχει πράγματα μόνο με την εξυπνάδα, πρέπει να έχει ευρεία άποψη.

Εάν η δύναμη σου είναι μόνο αυτή που προέρχεται από την ζωτικότητα σου,
οι λέξεις σου και η συμπεριφορά σου θα είναι σε συμφωνία μ ε τον Δρόμο.
Η τελευταία γραμμή του ποιήματος να είναι πάντα:
όταν η καρδιά σου σε ρωτά..

Ένα μονάχος δεν μπορεί να πραγματώσει τον δρόμο εάν δεν δείχνει συμπόνια προς τα έξω
και δεν μαζεύει επίμονα κουράγιο προς τα μέσα.
Και ένας πολεμιστής θα βρεθεί μακριά από αυτόν, εάν δεν δείχνει κουράγιο προς τα έξω και δεν τοποθετεί συμπόνια στην καρδιά του μέσα.
Το τέλος είναι σημαντικό για όλα τα πράγματα.
Ghost dog

Καλό μεσημέρι Πολεμιστή Σαμουράι
της Ατείχιστη Πόλης!

ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ είπε...

'Ξεπεράστε την χαρά και την θλίψη!Να υπάρχετε για το καλό του ανθρώπου !'
Ο επίλογος φίλε Σταύρο, μας δείχνει τον δρόμο για τον σκοπό !
Ο θάνατος ξεπερνιέται, σαν υπάρχει τό ΙΔΑΝΙΚΟ !
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΤΛΕΙΤΕ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ , ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, ΟΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΗΤΑΝ ΕΜΦΑΝΕΙΣ !
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ

stavrosn είπε...

Άριστα συμπληρώνεται το θέμα μας συμπολεμιστές Σαμουράι από τη απροσκύνητη Χώρα των Λάιον!
Ένα θέμα κι ένας τρόπος που με απασχολεί πολλά χρόνια, καθώς διαισθάνομαι ότι εδώ υπάρχει ένα μυστικό που πρέπει να αποκαλυφθεί,
μια ιδιαίτερη κατανόηση και οπτική
που είχαν συνολικά και που οι κυριότεροι εκπρόσωποί τους περιέγραψαν.
Είναι που ασχολήθηκαν ιδιαίτερα με το φόβο του θανάτου μέσα τον διαρκή κίνδυνο που ζούσαν, σε συνδυασμό με την αταραξία, την αφιλοκέρδειά και τη διαρκή εγρήγορση που επιτύγχαναν.

Η τελευταία γραμμή του ποιήματος να είναι πάντα:
όταν η καρδιά σου σε ρωτά..
Μας ρωτά και θα επανέλθουμε!

stavrosn είπε...

Καλησπέρα καλέ μου φίλε Δημήτρη που μου δίνεις την εντύπωση ότι θα μπορούσες να ...έπαιζες στην αριστουργηματική ταινία του Ακίρα Κουροσάβα ¨Οι εφτά Σαμουράι¨ κάποιους από αυτούς!
Η ζωή είναι μια εναλλαγή χαράς και θλίψης, όσο γρηγορότερα το καταλάβουμε τόσο καλύτερα για εμάς:
Να διαλυθούν γρηφορότερα οι ψευδαισθήσεις μας για μια μόνιμη ευτυχία από τα ρευστά πράγματα αυτού του κόσμου.

Οι Σαμουράι μας λένε ότι το μόνο που αξίζει είναι η συνείδηση και η αφιλοκέρδεια!
Έτσι ας αντιμετωπίζουμε αυτό που έρχεται για εμάς.

EL.ZIN είπε...

όταν η καρδιά σου σε ρωτά..

Ναι η τελευταία γραμμή του ποιήματος να είναι πάντα ...έτσι

Η καρδιά γνωρίζει
νόμους που η λογική... αγνοεί!

Καλησπέρα αγαπημένε μας φίλε
... της καρδιάς μας!

stavrosn είπε...

Επανερχόμαστε καλησπερίζοντας τους φίλους της καρδιάς μας και συνεχίζουμε με τα αναπάντητα ερωτήματα της.
Από που προέρχεται η αταραξία των Σαμουράϊ;
Το φουντόσιν, το αλάνθαστο σημάδι των πιστολέρος, η εντυπωσιακή τους ψυχραιμία, η ηρεμία και το ...χτένισμα των Τριακοσίων πριν τη μάχη;
Γιατί είναι τόσο μακριά η καθημερινή μας ζωή από αυτή τη στάση;
Οι λάθος επενδύσεις μας, οι λάθος αξίες, οι λάθος προτεραιότητες...
Τι θεωρούμε τελικά σημαντικό...
Κάθε ανησυχία μας έχει τις ρίζες της σε αυτές τις επιλογές μας ή και υποβολές του περιβάλλοντός μας.
Ας μετρήσουμε με αυτό το μέτρο τη ζωή μας!